من مست غم عشقم با خنده خمارم کن صیاد اگر هستی ، با بوسه شکارم کن آتش به تنم افتد بگریز به آرامی خاکستر جان هستی ،هر لحظه بهارم کن آرام بگیر از من گهواره ی تنهایی ... ای سنگ صبور من از غصه ندارم کن بی شک همی افتد بر خاطرمان یادی سرمست از این خلوت، تو بوسه نثارم کن ... ؟ |