نیایش پیامبر اکرم (ص)

ای خدا ‏
از تو می خواهم عشق خود را به من عطا کنی ‏
و عشق آنهایی را که به تو عشق می ورزند
و عملی که مرا به سوی به دست آوردن مهر تو هدایت کند
و عشق من به تو را برایم
از خودم، خانواده ام و آب خنک نیرو بخش عزیزتر گرداند.‏
به خدایم ‏

از ضعیفی ام شکوه می برم
و از کمبود حمایت و تحقیر شدنم.‏
ای بخشاینده مهربان!‏
تو خداوندگار ضعیفانی
و تو پروردگار منی.‏
مرا به که واگذار می کنی؟
به شخصی در دوردست که مرا به او قدرتی برتر از من داده ای؟
تا زمانی که از من دلگیر نباشی،
از آنچه با آن مواجه می شوم، نگرانی نخواهم داشت.‏
اما در هر حال،
با رحمت تو بسی خوشحال تر خواهم بود.‏
در نور رخسارت که تمام تاریکی را دفع می کند و این زندگی و زندگانی آتی را در مسیر درستش قرار می ‏دهد، به دنبال پناه می گردم،
مسیری که از خشم و مورد غضب تو قرار گرفتن به دور است.‏
و آنقدر تسلیم تو می شوم
تا رضایتت را جلب کنم
که بدون پشتیبانی تو، همه چیز بدون قدرت است.‏

الهی! عشق خویش را به ما هدیه کن
به ما ببخش عشق آن چه مایه عشق توست
و توفیق انجام آن چه را تو می‌پسندی به ما عطا کن
عشق خویش را در درون ما، از محبت به خویشتن‌مان خانواده‌مان، ثروت‌مان و حتی آبی خنک و گوارا ‏فزون‌تر ساز