نیایش

خدایا!  

مرا معبر آرامش کن ؛

‌ تا آنجا که نفرت هست ، عشق جاری سازم.

 آنجا که خطا هست ، بخشایش بگسترم .

آنجا که جدایی هست ، وصل بیافرینم.

 آنجا که لغزش و دروغ هست ، حقیقت بیاورم.

 آنجا که تردید هست ، ایمان بیاورم.

 آنجا که ظلمت هست ، نور بتابانم .

و آنجا که اندوه است ، شادی منتشر کنم.

 خدایا!

مرا موهبت آن عطا کن تا به جای آسودن ،به دیگران آسایش بخشم.

 و بجای آنکه دیگران درکم کنند ، درکشان کنم.

 و بجای آنکه عشق دریافت کنم ، عشق بورزم.

 زیرا با فراموش کردن خویش است که می توان به هرچیز رسید.