"معاذ بن جبل" یکی از اصحاب پیامبر اکرم گفت: پیامبر را گفتم: مرا به کارى آگاه کن که به بهشتم برد! و از آتش دوزخ دور دارد.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: از کار بزرگى سؤال کردى. اما بر کسى که آن را انجام دهد دشوار نیست.
خدا را بندگى کن! و هیچ چیز را انباز(شریک) او قرار مده! و نماز به پادار! و زکات بده! و در ماه رمضان روزه بگیر و حج خانه خدا را به جاى آر!
پس آنگاه فرمود: خواهى تو را به درهاى خیر هدایت کنم؟ گفتم: آرى اى فرستاده خداوند!
فرمود: روزه، همچون سپرى است و صدقه، آتش خطاکارىها را خاموش مىکند. همچنان که آب، آتش را فرو مىنشاند. نماز انسان، در دل شب، شعار نیکوکارانست. سپس این آیه را برخواند: «تتجافى جنوبهم عن المضاجع ... .»
سپس فرمود: خواهى تو را به اساس هر کار و ستون استوار و نقطه اوج آن آگاه کنم؟ گفتم: آرى اى فرستاده پروردگار!
فرمود: پایه آن اسلام است و ستون استوار آن نماز و نقطه اوج آن جهاد در راه خدا است. سپس فرمود: خواهى تو را به اساس کلى آن آگاه کنم؟
گفتم آرى اى فرستاده خدا. فرمود: این را در اختیار خود بگیر (و به زبانش اشاره کرد.)
گفتم: آیا ما را به آنچه گوییم بازخواست کنند؟ فرمود: اى معاذ! جز اینست که مردمى که به رو، یا دماغ در آتش افتند، درو شده زبانهاى خود بودهاند.
منبع:
کشکول شیخ بهایی، دفتر اول، با تصرف .