جادوگر و ناگفته هایش از فوتبال

محمد علی کریمی بازیکنی که القاب فراوانی همچون جادوگر، مارادونای فوتبال آسیا و ... را یدک می کشد، تا امروز که 30 سال از عمرش گذشته، اتفاقات تلخ و شیرین متفاوتی را پشت سر گذاشته است.

البته وی در چند ماه اخیر بسیاری از اخبار فوتبالی را به خود اختصاص داده است، خط خوردنش از تیم ملی به بهانه سفارشی بودن، نرفتن به پروجا و اتلتیکو مادرید، بازگشتش به فوتبال ایران و پرسپولیس، برنامه 90 و ... بخش هایی از این اتفاقات بوده که خواندن حرف های جدید کریمی بسیار جذاب و جالب خواهد بود:

*علی کریمی چگونه کریمی شد؟ در واقع چه راهی را طی کرد تا به این نقطه رسید؟

مانند سایر بازیکنان از زمین های آسفالتی و خاکی که در فردیس کرج (محل زندگی ام در کودکی) وجود داشت شروع کرده ام؛ بعد از طی مدتی هم به پرسپولیس پیوستم و شروع فوتبالم به صورت حرفه ای به آن دوران مربوط می شود.

*اصالتآ اهل کجا هستی؟

شمال کشور، پاشاک در استان گیلان که تقریبآ اطراف لاهیجان است اما من در شهریار به دنیا آمدم و در فردیس(مارلیک) کرج بزرگ شدم و امروز هم در تهران زندگی می کنم. البته پدر و مادرم همچنان در فردیس کرج زندگی می کنند.

* خودت از ابتدا پرسپولیسی بودی یا شرایط ایجاب کرد که به این تیم بپوندی؟

من از اول پرسپولیسی بودم و خدا خواست که این اتفاق بیافتد و با پیراهن این تیم به میدان بروم. در خانه من و دو تا از برادرانم از بچگی پرسپولیسی بودیم و با یکی دیگر از برادرانم که استقلالی بود همیشه کری داشتیم.

* وقتی که به بایرن رفتی آیا فکر می کردی دوباره به تیم پرسپولیس برگردی؟

خب راستش فکر کردن راجع به آن سخت است. آن زمان هیچ کسی فکر نمی کرد که من به این تیم برگردم اما از آنجا که پرسپولیس را از کودکی دوست داشته ام و روی این تیم تعصب دارم دوست داشتم که در پایان دوران بازی ام دوباره به ایران برگردم و در این تیم بازی کنم و در همین تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کنم.

* به نظرت پرسپولیس امسال چطور نتیجه گرفته و این تیم با تیمی که تو آخرین بار در زمان مربیانی چون پروین در آن حضور داشتی چه تفاوتهایی دارد؟

خب بالاخره الان خیلی از تیمهای لیگ برتر فوتبال در ایران پیشرفت کرده اند. صد البته آن زمان که حدودا به هفت - هشت سال پیش بر می گردد سطح فوتبال تیمهای ایرانی همانند امروز نبود، اما خب نمی توان منکر شد که در آن زمان هم تیمهای بسیار خوبی در فوتبال ایران حاضر بوده اند. منتها در مجموع معتقدم تیمها و باشگاههای امروز فوتبال ایران وضعیت بسیار بهتری دارند و چه از لحاظ امکانات و چه از لحاظ مالی در شرایط بهتری قرار گرفته اند، تا حدی که خیلی از آنها می توانند بازیکنان اسم و رسم دار و البته تاثیرگذاری را جذب کنند. به همین خاطر در کل فکر می کنم امسال ما بازیهای بسیار سخت تری را نسبت به آن زمان در لیگ پیش رو خواهیم داشت.

* در مجموع چه تفاوتی میان لیگ ایران و لیگهای مطرح می بینی و در مقایسه سطح آن با لیگهایی مانند امارات و قطر آن را در چه اندازه از کیفیت می بینی؟

خب  این درست که لیگ برتر نسبت به گذشته پیشرفت کرده اما باید بگویم ما هنوز تفاوتهای بسیاری با حتی لیگ همین کشورهای حاشیه خلیج فارس داریم. این درست که ما از لحاظ نیروی کار که همان بازیکنان هستند در شرایط بسیار خوب و در واقع عالی ای قرار داریم اما از لحاظ امکانات از کشورهای اروپایی که جای خود دارد ، حتی در مقایسه با کشورهای حاشیه خلیج فارس که مدام از آن انتقاد می کنیم هم از جزئی ترین امکانات فوتبال همچون یک زمین تمرینی مناسب و ... بی بهره ایم. درصورتی که من مطمئنم اگر این امکانات بود ما می توانستیم به راحتی در جهان حرفی برای گفتن داشته باشیم، اما با امکانات فعلی حتی گاهی از اوقات در همین آسیا چه باشگاهی و چه ملی به مشکل بر می خوریم.

* از وقتی به ایران برگشتی، اعلام کردی که برای یک هدف خاص به لیگ برتر و پرسپولیس بازگشته ای اما این هدف همچنان مبهم است. نمی خواهی شفاف سازی کنی؟

خب، بله من از همان اول این را گفتم و اینجا هم می گویم که به هیچ فردی در رابطه با آن هدفم چیزی نمی گویم. اگر توانستم به آن برسم که اعلامش می کنم و اگر نتوانم آن هدف می ماند بین من و خدای خودم.

* گفتی اگر زمان به عقب بر می گشت، خیلی از کارها را انجام نمی دادی، یکی از آنها تجربه تلخ به همراه تیم امید در جام دانهیل ویتنام به تاریخ 13 بهمن 77 است که باعث تباه شدن یک سال از دوران فوتبالت شد...

برخورد با کامیکاوا داور ژاپنی داشتم، یکی از تلخترین خاطرات عمرم محسوب می شود اما الان باز هم خداوند را شاکرم که آن اتفاق در آن زمان و در آن سن و سال برایم رخ داد چرا که آن واقعه برایم یک تجربه بسیار خوب بود زیرا باعث شد حواسم را در سالهای بعد بیشتر به رفتارم جمع کنم.

* بازهم به گذشته برگردیم؛ زمانی که ایویچ سرمربی تیم ملی بود. صحبت هایی در این رابطه وجود داشت که به عنوان یک بازیکن سفارشی به تیم ملی دعوت شدی،اصل داستان چه بود؟

سال 98 بود و من آن زمان به تیم دعوت نشده بودم اما می خواستم با کمک یکی از آشنایان در تمرینات تیم ملی شرکت کنم که مربی وقت آقای ایویچ بازیکن جدیدی را نمی پذیرفت و همین شد که در جام جهانی حاضر نباشم. راستش خودم اصلا به آن قضیه خوشبین نبودم و معتقدم شاید آن راه نیافتن به تیم ملی باعث شد انگیزه هایم برای پیشرفت و رسیدن به درجات بالای موفقیت خیلی بیشتر شده و امروز جایگاه خوبی برای خودم در فوتبال ایران پیدا کنم.

* راجع به مصاحبه ای که در مورد دایی انجام داده بود، «خدا او را بغل کرده است...» فکر نمی کنی اگر کمی تلاشت را بیشتر می کردی و انگیزه هایت برای موفقیت خیلی زود تمام نمی شد همان شانس به سراغ تو هم می آمد و در خانه تو را هم می زد؟

ببینید! اسم من بد در رفته که بازیکن بی انضباط، بی انگیزه و تنبل هستم اما نمی گویم تک هستم ولی فکر می کنم کمتر کسی هست که تلاش، انگیزه و انضباط من را داشته باشد. می گویم ادعا ندارم که تک هستم اما جزو بهترین ها هستم. اما معتقدم شانس شانس است و هیچ ربطی به تلاش ندارد.

* در رابطه با موقعیت های خوبی که برای پیوستن به تیم های اروپایی داشتی و مانند پیشنهاد 5 ساله اتلتیکو مادرید و یا پروجا به راحتی آنها را از دست دادی، چه پاسخی داری؟

من همیشه از قدیم این را قبل از رفتن به بایرن می گفتم که من هدفم از رفتن به اروپا پیوستن به تیمی است که مردم ایران از رفتن من به آن تیم واقعا لذت ببرند. همیشه کارهایم به نحوی است که دوست دارم سریع به آن چیزی که دوست دارم برسم، خدا را هم شکر می کنم برخلاف تمام انتقاداتی که نسبت به حضور من در لیگ امارات می شد، از همان لیگ توانستم به تیم مطرحی همچون بایرن مونیخ برسم.

* وقتی که به پرسپولیس آمدی، بعضی ها راجع به مبلغ مالی قراردادت با پرسپولیس بحث های فراوانی به راه انداختند. شرایط را خودت برایمان بگو؟

شما اگر مبلغ قراردادم را با مبالغ دیگر رایج در فوتبال کشورمان مقایسه کنید، فکر کنم من یکی از ارزانترین بازیکنان باشم. اصلا شاید نشود راجع به مبلغ آن صحبت کرد. گفتن ندارد، اما در فوتبال امروز کمتر کسی پیدا می شود که بیاید برای آنکه به تیمش عشق دارد، از پول گذشت کند و با این شرایط برای تیمش بازی کند!

* همه می خواهند بدانند نظر کلی علی کریمی در مورد علی دایی چیست؟

دایی بازیکن خوبی است و افتخارات زیادی برای کشورش کسب کرده و الان هم سرمربی تیم ملی است و برای ایشان آرزوی موفقیت می کنم.

* قبل از انتخاب دایی تو حسن نیت خودت را به او نشان دادی و دایی هم بارها از توانایی تو تعریف کرده است نمی خواهی در مورد تیم ملی و بازگشت صحبتی کنی؟

 باید بگویم که من همچنان بر سر حرفهای قبلی ام هستم.

* پس آن صحبت ها که گفته بودی باید ببینیم شرایط چه می شود چه بود؟

منظورم این بود در حال حاضر با توجه به اینکه بهترین بازیکنان در تیم ملی هستند و نیازی به من نیست. از طرفی این بازیکنان مدتهاست که در اردوهای تیم بوده اند و برای تیم زحمت کشیده اند درست نیست که یکدفعه به این تیم برگردم و جای آنها را بگیرم. از طرف دیگر الان از لحاظ بدنی در شرایطی نیستم که بتوانم هم برای تیم ملی بازی کنم و هم برای پرسپولیس به میدان بروم...

* نمی خواهی مردم را از انتظار فعلی خلاص کنی؟ الان همه منتظر پاسخ مثبت تو هستند...

مردم لطف دارند و هر جا که من را می بینند شامل لطف آنها شده و می شوم اما (خیلی قاطع) دیگر هیچ موقع امکان ندارد.

* نظرت در رابطه با حریفان ایران راه صعود به جام جهانی چیست؟

امروز هیچ حریف آسانی وجود ندارد و همه حریفان سخت هستند. تیم ملی هم شرایط خوبی دارد چرا که ما دو بازی خانگی مهم در برابر دو حریف اصلیمان کره جنوبی و عربستان را هم داریم و در صورت موفقیت در این دیدارها قطعا یکی از تیمهای صعود کننده به جام جهانی خواهیم بود.

* سقف و نهایت بازی خود را کجا می دیدی، آیا باز هم می توانی به اروپا برگردی؟

همه چیز امکان دارد اما فعلا در خدمت پرسپولیس هستم و باید تا آخر قرارداد صبر کنیم تا ببینیم چه پیش می آید؟

* علی کریمی در رویای خود، بازی در کدام تیم اروپایی را آرزو می کرده است؟

خب چرا، مثلا آث میلان را از کودکی دوست داشته و دارم ولی این دلیل نمی شود به این امید بنشینم که روزی در آن تیم ها بازی کنم چون این عین خوش خیالی است.

* چه آرزویی داشتی که به آن نرسیدی و چه آرزویی داری که می خواهی به آن برسی؟

آرزو در گذشته که فکر نمی کنم مانده باشد. چرا که تقریبا هر موفقیتی که می خواستم و هر افتخاری که دوست داشته ام از حضور در جام جهانی و انتخاب به عنوان بهترین بازیکن آسیا تا حضور برای دو فصل در بایرن مونیخ به عنوان یکی از بهترین تیمهای دنیا و ... به آن رسیده ام. اما آرزویی که برای آینده دارم و الان تقریبا تنها آرزویم هست و می خواهم به آن برسم، همان هدفی است که از بازگشتنم به فوتبال ایران داشته ام.

* آیا وجود فراز و نشیب در روند فوتبالت را منکر می شوی و بحثهایی مانند اینکه انگیزه هایت زیاد پابرجا نیست را رد می کنی؟ مثلا حضور بسیار موفق اما مقطعی در جام ملتهای آسیا که اگر با دوران افت شدیدت در جام جهانی مقایسه کنیم اصلا با یکدیگر همخوانی ندارد؟

خب، من اینطور این مساله را تفسیر می کنم که هر بازکنی دوران اوج و فرود و فراز و نشیب دارد و این برای هر بازیکنی پیش می آید. مگر می شود منی که موفق می شوم و به یک حد خوب می رسم امروز خوب باشم و فردا روز بیایم و بیحال باشم و انگیزه ای نداشته باشم. مگر این می شود؟ اصلا با عقل جور در نمی آید... منی که این شغلم است و تمام زندگی ام متاثر از آن است چطور ممکن است با آن اینطور برخورد کنم؟

* تو و برانکو رابطه بسیار خوبی با هم داشتید. چه اتفاقاتی باعث شد اواخر حضور برانکو در تیم ملی این روابط به تیرگی بینجامد؟

به نظر من در جام جهانی هیچ اتفاق خاصی نیفتاد، یک سری حرف و حدیث ها در آن زمان مطرح شد که من نمی دانم از کجا بوجود آمد، اما من به شما می گویم که ما هیچ مشکلی با هم نداشتیم.

یعنی قبول نداری تیم برخلاف جام ملتها همدل نبود؟ قبول کن آن وفاقی که در جام ملتها وجود داشت دیگر در جام جهانی از بین رفته بود ...

من این را قبول ندارم، تیم همان تیم بود و همه رفتارهایشان مثل قبل بود اما مشکل اینجا بود که اولا تیم برای جام جهانی آماده نبودم و دوم اینکه چون تیم نتیجه نگرفت این حاشیه ها و حرف و حدیث ها برای تیم در مطبوعات و رسانه ها عنوان شد. تفاوت تیم جام ملتهای چین و جام جهانی آلمان فقط در همان نتیجه گیری بود که ما در جام ملتها با بازیهای خوبی که داشتیم و در حالیکه حقمان قهرمانی بود سوم شدیم ولی در جام جهانی انتظارات را برآورده نکردیم. باز هم می گویم اگر تیم در جام جهانی نتیجه می گرفت، این مسائل هم عنوان نمی شد.

* اگر به فوتبالیست نمی شدی، چه کاره می شدی؟

راستش تا به امروز خیلی به این موضوع فکر کرده ام اما هنوز به نتیجه درست و حسابی نرسیده ام!

* و بعد از فوتبال چه می کنی؟

فوتبال همیشگی نیست و روزی همه این دوران تمام می شود. باید همان زمان(بعد از اتمام دوران بازیگری فوتبال) با توجه به شرایط دید چه می شود کرد...

* مربیگری را انتخاب نمی کنی؟

اصلا، شاید قبلا به فکرش بوده باشم اما الان با توجه به تجربه ای که بدست آوردم و شرایطی که الان برای مربیان وجود دارد، اگر بخواهد اوضاع به همین منوال پیش برود  همان بهتر است که آدم اصلا به سمت مربیگری نرود.

* در مصاحبه ای از قول مادرت عنوان شد که دوست داشته دکتر بشوی،خودت چقدر دوست داشتی به این خواسته مادرت جامه عمل بپوشانی و برای فرزندانت چطور؟

خب، مادر و پدرها دوست دارند فرزندانشان یا مهندس شوند و یا دکتر اما باید دید هر نفر در چه موردی استعداد دارد...

خودت دوست داشتی یک بازیکن موفق تحصیلکرده باشی؟

ج: چه کسی هست که از تحصیل بدش بیاید اما هر کسی استعداد خودش را دارد. یکی به درد تحصیل می خورد و یک نفر هم در موقعیت دیگری استعداد دارد و در آن شرایط می تواند موفقتر شود.

در مورد آینده فرزندانت "هاوش" و "هیرسا" چطور؟ در این مورد فکر کرده ای؟ دوست داری آن ها هم به طرف فوتبال بیایند و هم تحصیلکرده شوند؟

سعی می کنم تمام شرایط را برای آنها جهت رسیدن به موفقیتهای بیشتر فراهم کنم، بقیه دیگر به خودشان بر می گردد. اگر خودشان دوست داشته باشند و بتوانند که فوتبالیست تحصیلکرده بشوند، چرا که نه؟ به هر حال هر پدری فرزندانش را کمک می کند تا یشرفت کنند و من هم اگر کمکی از دستم بر بیاید، که حتمآ. اما شاید هم به رشته ای دیگر علاقه مند باشند...

* و در پایان در مورد اسامی زیر یک کلمه کوتاه بگو :

باقری: کانتونا
عابدزاده: عقاب آسیا
دادکان: مدیر کاردان
کفاشیان: رئیس فدراسیون
پروین:اسطوره پرسپولیس

منبع: سایت پارس فوتبال 

برگرفته از سایت تبیان