غروب بـــود و خیابان هنـــــوز روشن بود

غروب بـــود و خیابان هنـــــوز روشن بود

مناره ها همه با (قل اعوذ...) روشن بود

من و تو پشت ترافیک (شهرک پردیس)

و رادیـــــــو روی ایران نیــــوز روشن بود

منی که رنگ نگاهم تبی جنوبی داشت

و چشمهای تو چون تام کروز روشن بود

دوباره شب شد و در جمع شاعر ما

چـــراغ یک غــــزل دلفروز روشن بود

میان آن همـــه لبخندهـــای اجبــــــاری

هجوم درد و غمی سینه سوز روشن بود

اگر چه قلب من آنشب کنار تو جا ماند

تو عاشقم نشدی مثل روز روشن بود! 

زهرا شعبانی