واژههایت در قلب مندایرههای سطح آب را مانندند!
بوسهات بر لبانم،به پرندهیی در باد میماند!
چشمان سیاهم بر روشنای اندامت،فوّارههای جوشان در دل شب را یادآورند!
"فدریکو گارسیا لورکا"