ساده رنگ - شعر سهراب

آسمان ، آبی تر ،
آب ، آبی تر ،
من در ایوانم ، رعنا سر حوض .

رخت می شوید رعنا .
برگ ها می ریزد.
مادرم صبحی می گفت : موسم دلگیری است .
من به او گفتم : زندگانی سیبی است ، گاز باید زد با پوست .
زن همسایه در پنجره اش ، تور می بافد ، می خواند .
من * ودا * می خوانم ، گاهی نیز
طرح می ریزم سنگی ، مرغی ، ابری .

آفتابی یکدست .
سارها آمده اند .
تازه لادن ها پیدا شده اند  . 

من اناری را ، می کنم دانه ، به دل می گویم : 

خوب بود این مردم ، دانه های دلشان پیدا بود . 

می پرد در چشمم آب انار : اشک می ریزم .
مادرم می خندد .
رعنا هم .