نیایش

خدایا!
در سکوت و تنهایی بار دیگر به تو پناه آورده ام تا پناهگاهم شوی.
می دانم اگر رحمتی باشد از سوی توست.
و اگر عشقی باشد باز هم از سوی توست.
ای مهربانترینم!
با تمام وجود می پرستمت

 
و عاشقانه نامت را بر زبانم می آورم
تویی که معنای واقعی عشقی
اگر آرامشی دارم از توست
تویی که دستان سرد و خسته ی مرا در میابی
ای دریای بیکران خوبی و مهربانی!
همه چیز را به دست تو می سپارم.

و در آخر:
یا رب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه ی سحرگاهم ده
در راه خود اول زخودم بی خود کن بی خود چو شدم زخود به خود راهم ده