تفاوت های دختران و پسران

نگاهی به نیاز های مختلف عاطفی،اجتماعی و فیزیکی دختران و پسران:

 آگاهی از تفاوتهای دختر و پسر برای والدین و معلمان بسیار حیاتی است چرا که در این صورت قادر خواهند بود محیط آموزشی مناسبی برای همه بچه ها ایجاد کنند که نه تنها منصفانه باشد بلکه مثمر ثمر نیز واقع شود تفاوت های بین دختران و پسران فقط تفاوت های رفتاری نیست. احتیاجات عاطفی آن ها هم مجزا از هم است. مهم است که والدین این تفاوت ها را درک کنند تا بتوانند محیط آموزشی مناسبی را ایجاد کنند. در دو دهه گذشته، به میزان زیادی تأکید ها روی کاهش تفاوتهای دو جنس و پرکردن فضای بین مؤنث و مذکر بوده است. لباسهای مشترک، اسباب بازی ها و ورزش ها و بقیه چیزها همه بیانگر این موضوع بوده است که هر آنچه برای پسرها خوب است برای دختران نیز خوب است. به هر حال، متخصصان به این نکته رسیده اند که تفاوتهای جنسیتی ریشه در مغز دارد و به عنوان مثال همه ما می دانیم که دختران از پسران سریعتر هستند، بداخلاقی پسرها بیشتر است و همچنین پسران روحیه تجاوزکارانه ی بیشتری نسبت به دختران دارند. تفاوت ها فقط تفاوت های رفتاری نیست، بلکه تفاوت های عاطفی، تفاوت هایی در چگونگی یادگیری، بازی کردن، احساسات، واکنش نشان دادن ها و روابط دوستانه نیز وجود دارد.

نویسنده آمریکایی «میکائیل تومپسون» در یکی از کتب خود توضیح می دهد که بزرگ کردن دخترها متفاوت است. زندگی عاطفی آنها پیچیده، دردناک و غالباً دچار مشکل است و به دلیل اینکه در مورد پسرها کمتر گفته یا نوشته شده است گاهی اوقات والدین به مشکلاتی برمی خورند. بعضی از مادران، بزرگ کردن پسرها را بسیار مشکل می دانند وغالباً آرزو می کنند که ای کاش فقط دختر داشتند، برخی دیگر پسرهایشان را با هیچ چیزی عوض نمی کنند چرا که «آنها وسواسی و شلوغ کار نیستند و خیلی همه چیز را راحت می گیرند.» «تومپسون» می نویسد: «برای یک پدر، بزرگ کردن یک پسر پاسخ دادن به همه خوبی هایی است که پدر خودش در حق او ادا کرده. پدری کردن برای پسرها به معنی این است که ما به همان خوبی که از آنها مراقبت می کنیم به خودمان نیز برسیم. این کار همچنین به یک پدر فرصت این را می دهد که آنچه پدر خودش در مورد او به اشتباه رفتار کرده است را جبران کند.»

در ادامه به ذکر چند سؤال و جواب که غالباً در جریان بزرگ کردن پسرها از سوی والدین پرسیده می شود می پردازیم. آیا پسرها برای نجات یافتن باید خشن باشند؟ این کلیشه (پسران باید خشن و دختران باید ظریف باشند) چیزی است که در اجتماع ایجاد شده است و همه ما آن را ادامه می دهیم.

یک پسر حساس یا زودرنج ازنظر بچه هایی که سر به سرش می گذارند یک ترسو است. وقتی پسر 12 ساله به خانه می آید و از چگونگی برخورد بچه های دیگر با او شکایت می کند معلم یا والدین او چنین واکنش نشان می دهند: «خوب از این عدم اعتماد به نفس و زودرنجی دست بردار تو هم برو آن ها را بزن. باید یاد بگیری که روی پای خودت بایستی.» پسرها هم انسان هستند، اما مجبور هستند این ماسک مردانگی را که جلوی آن ها را در ابراز احساسات می گیرد به صورت بزنند. والدین، پسرهایشان را تشویق می کنند تا برای اثبات خود در مدرسه دعوا کنند اما درواقع آن ها باید به پسرهایشان کمک کنند تا بفهمند چطور باید با ذهن عاطفی خود رفتار کنند. ظاهراً مادرها بیشتر از پدرها به پسران شان نزدیک هستند.

چرا گاهی اوقات با هم بودن برای یک پدر و پسر سخت است؟

بسیاری از مادرها دوست دارند شوهران شان در ارتباط با بزرگ کردن پسرهایشان بیشتر درگیر شوند. یکی از دلایلی که پدرها ارتباط خود با پسرهایشان را از دست می دهند این است که آن ها فکر می کنند همسرشان متخصص کودکان است یا شاید فکر می کنند این وظیفه پدر نیست که در مورد مدرسه، تکالیف یا دوستان کودکش از او سؤال کند. پدران با پسرانشان به گونه ای متفاوت از دخترانشان رفتار می کنند. به عنوان مثال: آنها با دخترانشان با لحنی ملایم تر صحبت می کنند. اگر یک پدر از پسرش خیلی سؤال کند آن پسر ممکن است فکر کند که «پدرم هرگز از من راضی نیست اصلاً فرقی نمی کند که من چه می کنم.» گاهی اوقات پسرها می توانند نظر پدرشان را به سادگی با گفتن: «من نمی خواهم با شما صحبت کنم چون شما همیشه سر من داد می زنید» تغییر دهند. بزرگ کردن پسرها نیز مانند دختران به میزان زیادی باید با گوش دادن به احساساتشان و بیان احساس خودتان پیش برود. بزرگ کردن دختران و پسران به شکل مساوی به نظر کارآمد نمی آید. همان طور که دختران به طور کلی از اتکاء به نفس کمتری نسبت به پسران برخوردارند، والدین باید با دخترانشان به گونه ای متفاوت برخورد کنند تا مطمئن شوند شرایط و فرصتهای برابری برای آن ها ایجاد کرده اند. در دو دهه گذشته باور کلیشه های جنسیتی آن قدر زیاد بوده است که حمایت واقعی از این فرضیه که «دختران نیاز دارند به گونه ای متفاوت از پسران با آن ها رفتار شود. » عجیب به نظر می رسیده است.

با توجه به تحقیقاتی که بر روی مغز انسان انجام شده، پسران و دختران از این نظر متفاوت هستند. برای باور کردن اینکه والدین و آموزشگران در ایجاد محیطی که برای پسران و دختران مساوی باشد، باید بیشتر تعمق و احتیاط کنند، دلایل کافی وجود دارد. تساوی دو جنسیت به معنای این نیست که بگوئید: «من دختر و پسرم را به طور مساوی بزرگ کرده ام.» در عوض ما باید نیازهای مختلف عاطفی، اجتماعی و فیزیکی فرزندانمان را برآورده کنیم و این باید به گونه ای باشد که شرایط مساوی برای هر دو ایجاد شده باشد. مدارس باید محیط آموزشی ای ایجاد کنند که رفتارها و مدل های آموزشی منحصر به دختران در آن جا پیاده شود. به عنوان مثال: مطالعات نشان داده است که میزان اعتماد و اتکاء به نفس دختران کمتر از پسران است که این مسأله در رفتار آنان تأثیر می گذارد. دختری که فکر می کند ریاضی یا علومش خوب نیست آن درس را انتخاب نمی کند. «کارول جیلیکان» متخصصی در هاروارد در کتاب «با یک صدای متفاوت» ذکر می کند که این اعتماد به نفس کاهش یافته به تدریج وقتی دختران به سنین پیری می رسند موجب از دست رفتن صدای آنها می شود.

تحقیقات کارول مستندا نشان می دهد که دختران از همان زمان کودکی چطور با عدم توانایی در نه گفتن به دوستان، والدین و معلمان شان بزرگ می شوند. در بسیاری از خانواده ها، هرگز نظر آنها پرسیده نمی شود و اصلاً حرف های آن ها شنیده نمی شود. چلسی 10 ساله می گوید: «مامان و بابا همیشه از «دنی» می پرسند که کجا می خواهد غذایش را بخورد اما از من هرگز.» «من باید آنچه را که دنی می خواهد انجام دهم و آن ها می گویند دلیلش این است که من از او بزرگترم.» تحقیقات کارول بسیار حیرت انگیز است زیرا پنجره ای به سوی اینکه دختران چگونه می اندیشند و چگونه احساس می کنند می گشاید و ثابت می کند که توسعه ذهنی و عاطفی آن ها چطور در روشی متفاوت از پسران شکل گرفته است. به عنوان مثال کارول می گوید دختران یک کد ذهنی دارند که مبنای آن «مراقب بودن یا در ارتباط بودن» است. با توجه به تحقیقات کارول قوانین مدرسه (جامعه) بر مبنای عدالت است و این مسأله غالباً نتیجه اش تنبیه شدن دختران به خاطر عقاید یا رفتارهایشان است. دکتر «جوآن دیک» در کتاب «دختران چگونه خوب رشد می کنند» توضیح می دهد که معلمان و والدین باید رشد دختران را حتی وقتی که ممکن است در طول تحصیل در مدرسه تغییرات مختصری کرده باشند، تشویق کنند.

منبع

روزنامه همشهری