هبوط
مرا کسی نساخت ، خدا ساخت ؛
نه آن چنان که " کسی می خواست " ،
که من کسی نداشتم .
کسم خدا بود ، کس بی کسان .
او بود که مرا ساخت آن چنان که خودش خواست .
نه از من پرسید و نه از آن " من دیگر " م .
من یک گل بی صاحب بودم .
مرا از روح خود در آن دمید .
و بر روی خاک و در زیر آفتاب ،
تنها رهایم کرد .
" مرا به خودم واگذاشت " .
خیلی جالب بود. ممنون.
سلام علی جون
منم فکر می کنم همه حرفای دکتر جای تامل دارند .
راستی از اینکه به وبلاگ من سر میزنی و نظر میدی ممنون .
موفق باشی
یا حق