شام آخر

سـال ها  دل  گرو  مِهــــر گُل  روی تو بود

سال ها در سر من ، عطر خوش بوی تو بود

جان دل خسته‌ی من غرق به  سرداب زمان

سال ها بنــد دلـم ، سلسلـه ی  موی  تو بود

قلب  آشفته ی  من  ، از  نفـس افتاد ،  دمی

که غضب  در نگه  و نرگس  مینوی تو بود

یاد آن لحظه  به  خیر ، شام  وداع  من و تو

چه  طربناک  شبی ؛ در خم  گیسوی تو بود

منِ   دل مرده  ،  تویی  آب   حیــات   ابدی

جان  من مات  تن و آن رخ  دلجوی تو  بود

یاد  آن پنجره  و  کوچه ی  پر عشق به  خیر

چشم  مشتاق دلم ، هر شبه  بر سوی  تو بود

تویی آن  کعبه ی  مقصود  و  دلم عابر مست

خسته پا جان حزین ،هر شبه  ره پوی تو بود

زهره خاموش شده  رو به افول آن همه عشق

سال ها  ماه  شبش ، پرتو  آن  روی  تو  بود

زهره طغیانی