ناز ابرویتان کـــه با اخمش ، می­ کنـد با نگــاه من بازی

ناز ابرویتان کـــه با اخمش ، می­ کنـد با نگــاه من بازی

اخم، یعنی که عاشقی امّا ...ظاهراً دلخوریّ و ناراضی

مثل هر پنجشنبه آمده­ ام تا به خواجه تفألی بزنم

نیمکت­ هــای حافظیه مرا ، می­بَرَد تا خیال­ پردازی:

صورتت روی شانه­ ام انگار، حسّ سرلشگری به من داده

ماه ، جای ستاره می­ بندد ، شانه­ های ِ لباس ِ سربازی

گرچه سرباز ساده­ ای هستم، با تو اسکندرم، نمی­ بینی؟!!

حکـم کن تا دوباره در تاریـــخ ، تخت جمشید را براندازی

دست روی سرم بکش بانـــو!! ...نمره ی دو به من نمـی­ آید!!!

باز در گوش من بخوان: "یک روز قول دادی که مرد می­سازی"!

حوضِ ماهی سعدیه این بار ، قدر یک سکّه کوچکم کرده

تا تـــو برگردی و مرا از پشت ، توی عکس خودت بیندازی

خواجه!!! شاخه نبات یعنی این، امتحان کن ببین چه شیرین است!!

طعــم ِ لب­ هــای ِ دختـری بعد از صرفِ فالــوده­ های ِ شیــرازی

#

رنگ پیراهن ِ مرا در باد ... قدّ و بالای سبزتان می­ بُرد

راست قامت بمانی ای شیراز!!! تا به این سرو ناز می­نازی 

رضا سیرجانی