مـن از آن روز کـه قـومم به شب آلـوده شـود
و خــدا حــکــم به طــوفــان نـکــند می ترسم
مــن از آن مــســجــد و مــحراب فـراوانی که
برکــت ســفــره فـــراوان نــکــنــد مــی ترسم
من از این زندگی سخت اگر آخر کار
مرگ را ساده و آسان نکند می ترسم
نه که از بوسه ی معشوق بترسم هرگز !
از گناهی که پشیمان نکند می ترسم ...
یاسر قنبرلو
گبر و ترسا و مسلمان هر کسی در دین خویش
قبله‌ای دارند و ما " زیبا نگار "خویش را
گر مراد " خویش " خواهی ترک وصل ما بگوی
ور مرا خواهی رها کن " اختیار خویش " را
دوستان گویند " سعدی " دل چرا دادی به عشق
تا میان خلق گم کردی " وقار خویش "را
ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم
هر کسی گو " مصلحت " بینند کار خویش را
سلام و درود بر شما دوست عزیز و بزرگوارم